تأثیر افزودن نانوذرات سرامیکی دی اکسید تیتانیم، شیشه زیستی، هیدروکسی آپاتیت و فلوئورآپاتیت بر خواص زیستی و مکانیکی سیمان های گلاس آینومر

سیمان های گلاس آینومر از جمله مهمترین مواد ترمیمی در دندانپزشکی به شمار می روند. ارتقای خواص زیستی و مکانیکی این مواد، همواره مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار داشته است. هدف این پژوهش بهبود استحکام، زیست فعالی و رهایش فلوراید سیمان گلاس آینومر از طریق افزودن نانو ذرات سرامیکی به آن می باشد. بدین منظور جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر به روش سل- ژل و ذوبی و نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت، فلوئورآپاتیت و شیشه زیستی با استفاده از فرایند سل ژل سنتز شدند. سپس نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت، فلوئورآپاتیت، شیشه زیستی و دی اکسید تیتانیم در مقادیر 5/2، 5 و 5/7 درصد وزنی به پودر گلاس آینومر افزوده شدند. از پلی اکریلیک اسید به عنوان ایجاد کننده پیوند با گلاس آینومر تولید شده استفاده شد. مطالعات فازی، تأیید حضور اکسیدها در ترکیب نهایی و بررسی شکل و اندازه ذرات به ترتیب توسط دستگاه های پراش پرتو ایکس، فلورسانس پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ الکترونی روبشی تحت گسیل میدانی انجام گرفت. از آزمون استحکام فشاری، به منظور تعیین استحکام فشاری نمونه ها استفاده شد. برای ارزیابی زیست فعالی کامپوزیت ها، از محلول شبیه سازی شده بدن (sbf) استفاده شد . بدین منظور کامپوزیت ها به مدت زمان های 14 و28 روز در دمای 37 درجه سانتیگراد در این محلول غوطه ور شدند. از آزمون میکروسکوپ الکترونی روبشی برای تشخیص و تأیید لایه آپاتیت بر روی سطح کامپوزیت ها بهره گرفته شد. در نهایت آزمون رهایش فلوراید در محلول بزاق مصنوعی انجام شد، به این صورت که کامپوزیت ها به مدت زمان های 1، 3، 7 و 14 روز در دمای 37 درجه سانتیگراد در این محلول غوطه ور شدند و میزان فلوراید آزاد شده به روش پتانسیومتری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ذرات گلاس آینومر، هیدروکسی آپاتیت، فلوئورآپاتیت و شیشه زیستی ساخته شده به روش سل- ژل دارای ابعاد نانومتری هستند. آزمون های جذب اتمی و میکروسکوپ الکترونی روبشی تشکیل لایه آپاتیت را بر روی کامپوزیت ها تأیید کردند. با توجه به نتایج آزمون استحکام فشاری، در کلیه کامپوزیت های تولیدی مقدار بیشینه استحکام با افزودن 5/2% از نانوذرات حاصل شد. افزودن 5/2% نانوذرات فلوئورآپاتیت، هیدروکسی آپاتیت، شیشه زیستی و دی اکسید تیتانیم به ترتیب استحکام فشاری را به اندازه 33%، 44% 19% و 68% افزایش داد که نشان می دهد ذرات دی اکسید تیتانیم اثر بیشتری بر افزایش استحکام داشته اند. آزمون زیست فعالی نشان داد که سیمان گلاس آینومر دارای نانو ذرات فلوئورآپاتیت دارای بیشترین زیست فعالی می باشد. نتایج آزمون رهایش فلوراید نشان داد که افزودن نانو ذرات فلوئورآپاتیت باعث افزایش میزان رهایش فلوراید شده است.